Dekoracja u stóp ołtarza w Kaplicy w poranek 11 lipca przypomniała nam wezwanie pierwszych uczniów: „Zostawiając wszystko, poszli za Jezusem!”

To samo wezwanie rozbrzmiewa także dzisiaj, gdy zaśpiewaliśmy hymn na wejście!

Chrystus wzywa nas dzisiaj;

Chrystus nas dziś posyła!

Chwalmy Pana, który nas kocha,

Boga, który daje nam swoją radość!

Powołane do bycia misjonarkami „Ad gentes”, nasze dwie Siostry, Anna i Marta, są przede wszystkim uczennicami Jezusa, któremu służyły w Ubogich braciach w swoich prowincjach. Krok, który podejmują, w zaufaniu, oznacza przede wszystkim wręczenie Krzyża Misyjnego po głoszeniu Ewangelii. Został poświęcony przez O. Bernarda Przełożona Generalna S. Françoise wręczyła im je, wyrażając, że są posłane przez Zgromadzenie. Następnie Przełożona Generalna skierowała do nas słowo przedstawiając nasze dwie Siostry! Gorące oklaski wyrażały naszą radość z rozpoczęcia ich drogi i nasze zobowiązanie do wspierania ich szczególnie naszą modlitwą!

Pierwszą intencją podczas Modlitwy Wiernych prowadzonej przez Siostrę Teresę, Radną Generalną, była intencja za Kościół, a w święto św. Benedykta, współpatrona Europy, prosiłyśmy o łaskę, aby nasi przywódcy byli krzewicielami prawdziwego pokoju i sprawiedliwości. Modliłyśmy się także za tych, którzy w tym okresie wakacyjnym byli samotni i doświadczali bólu opuszczenia. Odnowiłyśmy również nasze zobowiązanie do troski o nasz wspólny dom w solidarności z tak wieloma niewinnymi ofiarami globalnego ocieplenia. Dziękowałyśmy za hojny dar rodzin naszych Sióstr i ich Prowincji, jak również za te, które je przyjmą.

W procesji Ofiarowania chwaliłyśmy Boga w afrykańskim rytmie.

Wszystko pochodzi od Boga, wszystko jest dla Boga.

Podejdźmy do Jego ołtarza z wdzięcznością.

Za otrzymane od Niego dary:

Świeca: Jezus naszą Światłością, kto idzie za Nim nie chodzi w ciemności

Biblia: Słowo Boże jest duchem i życiem

Dokument Międzykonwentowy i odnowione pragnienie życia podjętymi zobowiązaniami

Kula ziemska i Ubodzy, którzy czekają na nas na całym świecie

Chleb i wino: zabity Baranek, który daje siebie jako pokarm.

Po Komunii Świętej Siostry z Wietnamu wyraziły obecność Azji w pieśni dziękczynnej.

W pieśni końcowej kontemplowaliśmy Maryję:

Maryjo, świadku nadziei;

Dla Pana zostałaś wywyższona, pośród ludu Przymierza.

Wzywasz mnie, bym szła naprzód,

Zawsze dalej, zawsze bardziej!

Posłanie na misje „Ad gentes” jest zawsze dla nas momentem głęboko wzruszającym i czasem łaski: przypomnieniem o naszym powołaniu misyjnym, gdziekolwiek ma być ono przeżywane!

S. Rosa Maria i S. Maité