Troska duszpasterska

Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! (Mk 16,15)

Według słów św. Ludwiki de Marillac, Siostry Miłosierdzia są córkami Kościoła, dlatego powinny żyć i działać jako dzieci takiej Matki. Od samego początku, jednym z przedmiotów troski naszej Założycielki była chrześcijańska formacja młodych ludzi. Zalecała Siostrom organizowanie w parafiach grup dziewcząt i młodych kobiet, aby uczyć je katechizmu. Św. Wincenty także był bardzo uważny na potrzeby Kościoła lokalnego i często posyłał swoje duchowe córki do pracy w parafiach.

Wstępując w ślady swych Założycieli, Zgromadzenie współpracuje z Kościołem katolickim w jego specyficznej misji głoszenia Dobrej Nowiny i nauczania prawd wiary. Centrum i jedynym punktem odniesienia naszego duszpasterstwa jest Jezus – Wielbiciel Ojca, Sługa Jego planu miłości i Ewangelizator Ubogich.

Dla realizowania postawionego sobie celu angażujemy się w:

  • duszpasterstwo parafialne: katecheza, przygotowanie do sakramentów i liturgii, towarzyszenie rodzinom w żałobie, wspieranie parafii, w których brakuje kapłanów; odwiedzanie chorych, starszych i samotnych w ich domach;
  • duszpasterstwo chorych: kapelania w szpitalach i domach opieki;
  • duszpasterstwo dzieci i młodzieży;
  • duszpasterstwo ludzi „z marginesu”: więźniowie, cudzoziemcy, tułacze, migranci, ofiary handlu ludźmi;
  • towarzyszenie duchowe różnym grupom i ruchom w Kościele, jak również grupom należącym do Rodziny Wincentyńskiej (AIC, Konferencje św. Wincentego a Paulo, Młodzież Maryjna, itd.).