Konferencja Wincentyńska 2021 „Ranny człowiek… kto uwolni nas od strachu?”

W dniu 24 stycznia 2021 r. po raz pierwszy na żywo na platformie Zoom była transmitowana Konferencja Wincentyńska 2021. Została przeprowadzona w ciągu jednego dnia dla całej Sardynii, zamiast dwóch różnych dni (jednego dla północy i jednego dla południa naszej wyspy) jak to robiono w przeszłości. Transmisja na żywo przejdzie do historii z powodu pandemii. W ciągu jednego dnia dla wszystkich członków odbyło się studium poświęcone pogłębianiu duchowości i nauczaniu św. Wincentego a Paulo.

W wirtualnym spotkaniu wzięły udział gałęzie należące do Rodziny Wincentyńskiej łącząc się z Sassari, Olbii i Cagliari. Były to: osoby świeckie mężczyźni i kobiety z Konferencji św. Wincentego a Paulo założonych przez bł. Fryderyka Ozanama, Siostry św. Joanny Antydy Thouret, Siostry Zgromadzenia Getsemani założonego przez księdza Manzellę, Misjonarza ze Zgromadzenia Misji, największą grupę Wolontariuszy Wincentyńskich, Kapłanów Misji pracujących w Sassari i Cagliari oraz Siostry Miłosierdzia, które są dobrze znane w każdym zakątku naszego kraju.

Po krótkiej modlitwie, którą poprowadził ks. Beppe Crobu, Przełożony Casa della Missione w Cagliari, prelegent, ks. Nicola Albanesi CM, przedstawił temat studium: Ranny człowiek… kto uwolni nas od strachu? Prelegent wyraźnie podkreślił, jak św. Wincenty stając twarzą w twarz z rannym człowiekiem (pandemia jest dla nas wszystkich raną trudną do wyleczenia), przeżył wyzwanie wiary. Św. Wincenty, nasz nauczyciel, nadal pokazuje nam, jak pochylić się nad ranami cierpiącej ludzkości naszych czasów.

W centrum każdej konferencji są pytania, które zawsze stawiały nam wyzwanie, jeśli chodzi o miłość, jaką my, Księża Misjonarze, darzymy Ubogich: czym ona jest i skąd pochodzi nasza miłość? Często słyszeliśmy, że musimy starać się kochać innych, przezwyciężać niechęć, radzić sobie w odrażających sytuacjach. W jakiś sposób doszliśmy do przekonania, że miłość bliźniego zależy od naszej dobrej woli. Oczywiście, miłość do naszych braci i sióstr, zaczynając od tych najmniejszych, wymaga naszego działania i pewnego zaangażowania, ale pochodzi to z rzeczywistości, która leży głęboko w naszej istocie, gdzie Miłość jest wszechogarniająca.

O. Nicola uświadomił nas, jakie musi być dla nas autentyczne źródło miłości, co powinno ożywiać naszą działalność charytatywną: „Źródłem naszej miłości jest nic innego jak Miłość, którą otrzymaliśmy. Wypływa to ze świadomości, że kocha nas Bóg. Miłosierdzie jest zawsze owocem działania Chrystusa w nas! Rozumiemy wtedy, jak serce przeniknięte miłością Chrystusa poznaje nie tylko miłość bliźniego, ale także dar modlitwy! Miłość do Ubogich potrzebuje żywej wiary, nieustannego i ciągłego poszukiwania oblicza Boga. Miłość Boża, objawiona w Chrystusie i wylana przez Ducha, karmi miłość do Ubogich, wspiera w chwilach próby, budzi się w chwilach kryzysu i chroni, gdy grozi upadek. Wspólnota, która się modli, kontempluje tajemnicę Chrystusa i żyje w komunii troszcząc się o siebie nawzajem, jest miejscem, z którego czerpie się ze źródła bezwarunkowej miłości i zyskuje siłę, by kochać tych, którzy są niekochani, tych, którym jest najtrudniej wierzyć w miłość i być otwartym na piękno życia ”.

Na zakończenie Konferencji z radością wysłuchaliśmy krótkiego przesłania biskupa Cagliari, prałata Giuseppe Batturiego. Zachęcił nas, abyśmy nadal angażowali się w budowanie obrazu Kościoła, który odpowiada na dzisiejsze potrzeby. Mamy nadzieję, że w Konferencji Wincentyńskiej 2022 będziemy mogli uczestniczyć fizycznie! Na zakończenie spotkania O. Nicola zacytował św. Wincentego … uczyńmy te słowa własnymi:

„Najlepszym sposobem na zapewnienie sobie wiecznego szczęścia
jest życie i umieranie w służbie Ubogim,
w ramionach Bożej Opatrzności, w całkowitym wyrzeczeniu się siebie
i  naśladowaniu Jezusa Chrystusa”.

Powiązane artykuły