Św. Elżbieta Anna Seton jest pierwszą kanonizowaną świętą urodzoną w Stanach Zjednoczonych. Była Założycielką amerykańskich Sióstr Miłosierdzia św. Józefa i jest uznawana za pionierkę szkolnictwa katolickiego, która utorowała drogę systemowi katolickich szkół parafialnych w Stanach Zjednoczonych.

Elżbieta Anna przyszła na świat 28 sierpnia 1774 r. w Nowym Jorku bądź w którejś z sąsiednich miejscowości, jako córka Katarzyny Charlton i Ryszarda Bailey, pobożnych członków Kościoła Episkopalnego, w którym była ochrzczona i w tej wierze wychowywana. Jej ojciec, szanowany chirurg i lekarz, został pierwszym Inspektorem Zdrowia Portu Nowy Jork, a później profesorem anatomii College’u Królewskiego (Uniwersytet Kolumbijski). Elżbieta wychowywała się w Nowym Jorku i w New Rochelle. 25 stycznia 1794 r. wyszła za mąż za Williama Magee Seton, syna bogatej rodziny armatorskiej. Młodzi zamieszkali na Manhattanie. Ich małżeństwo zostało pobłogosławione trzema córkami i dwoma synami.

Niestety, William bardzo szybko zapadł na gruźlicę. W towarzystwie Elżbiety i najstarszej córki Anny Marii, udał się w podróż statkiem do Włoch z nadzieją, że w cieplejszym klimacie odzyska zdrowie. Umarł jednak w Pizie 27 grudnia 1803 r., zostawiając Elżbietę w wieku 29 lat wdową z pięciorgiem dzieci.Elżbieta Anna przyszła na świat 28 sierpnia 1774 r. w Nowym Jorku bądź w którejś z sąsiednich miejscowości, jako córka Katarzyny Charlton i Ryszarda Bailey, pobożnych członków Kościoła Episkopalnego, w którym była ochrzczona i w tej wierze wychowywana. Jej ojciec, szanowany chirurg i lekarz, został pierwszym Inspektorem Zdrowia Portu Nowy Jork, a później profesorem anatomii College’u Królewskiego (Uniwersytet Kolumbijski). Elżbieta wychowywała się w Nowym Jorku i w New Rochelle. 25 stycznia 1794 r. wyszła za mąż za Williama Magee Seton, syna bogatej rodziny armatorskiej. Młodzi zamieszkali na Manhattanie. Ich małżeństwo zostało pobłogosławione trzema córkami i dwoma synami.

Bliscy przyjaciele i współpracownicy Elżbiety i Williama – rodzina Felicchi z Livorno we Włoszech – udzielili jej życzliwej gościny i wsparcia. Z natury głęboka duchowo Elżbieta była pod wrażeniem wyrazów pobożności tej katolickiej rodziny, prosiła więc przyjaciół o przybliżenie jej prawd ich wiary.

W rok po swym powrocie do Nowego Jorku Elżbieta została przyjęta do Kościoła katolickiego.  Nawrócenie wiele ją kosztowało, gdyż odsunęła się od niej rodzina i przyjaciele. Dla wdowy wychowującej pięcioro dzieci, podejmującej wysiłki utrzymania ich pomimo braku środków finansowych (ze względu na bankructwo firmy przed śmiercią Williama) nastały lata pełne trudności, w których zabrakło również wsparcia ze strony rodziny i przyjaciół.

Latem 1808 r. Elżbieta poznała odwiedzającego Nowy Jork O. Williama Louis Dubourg, francuskiego Sulpicjanina z Maryland, który zaprosił ją do przyjazdu do Baltimore, obiecując otworzyć tam szkołę dla dziewcząt z miasteczka. Tak też się stało. Elżbieta przez rok mieszkała przy Paca Street, gdzie dołączyło do niej kilka kobiet z pragnieniem stworzenia wspólnoty oddającej się posłudze apostolskiej.

Następnie Pani Seton przeprowadziła się do Emmitsburga (w Stanie Maryland) i dzięki hojności dobroczyńcy założyła Szkołę im. św. Józefa. Nowe dzieło rozpoczęło działalność 31 lipca 1809 r. w Stone House, w Dolinie św. Józefa pod Emmitsburgiem. Wkrótce przyciągnęło ono inne kobiety, które gromadziły się wokół Elżbiety, by poświęcić się nauczaniu ubogich dzieci i w ten sposób zapoczątkować życie wspólnoty Sióstr Miłosierdzia św. Józefa.

17 stycznia 1812 r. Reguły Sióstr Miłosierdzia św. Józefa w Stanach Zjednoczonych otrzymały oficjalną aprobatę Kościoła. Zostały one zredagowane w oparciu o Reguły Wspólne Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia, założonego we Francji przez św. Wincentego a Paulo i św. Ludwikę de Marillac w 1633 r. Tak amerykańska wspólnota rozrosła się w następnych wiekach w Federację Sióstr Miłosierdzia.

Elżbieta widziała Chrystusa w Ubogich, szczególnie w potrzebujących kobietach i dzieciach, zanim jeszcze została przyjęta do Kościoła Katolickiego. Została uznana świętą ze względu na sposób, w jaki poszukiwała woli Bożej i odpowiadała na nią w swoim życiu.

Jej świętość była zakorzeniona w wierności modlitwie i liturgii protestanckiej. Jeszcze przed swoim nawróceniem, jako wierna parafianka Kościoła Episkopalnego, spędzała długie chwile przed Najświętszym Sakramentem w katolickiej Kaplicy św. Piotra znajdującej się w pobliżu.

Elżbieta zmarła 4 stycznia 1821 r. w Emmitsburgu (Maryland), w wieku 46 lat.

25 marca 1850 r. Siostry Miłosierdzia św. Józefa z Emmitsburga przyłączyły się do założonego we Francji Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo.